Spannend van het begin tot het eind, zowel in de organisatie als het weekend zelf. Het was niet gemakkelijk om een jeugdweekend te organiseren dit jaar. Maar geen jeugdweekend was ook geen optie. In het verleden werd dit weekend altijd erg gewaardeerd. Het is ook een moment dat de jeugdleden en ouders elkaar ook eens op een andere manier leren kennen. Eigenlijk was ik gestopt met het organiseren van de jeugd, maar toen Roor belde of ik het jeugdweekend toch nog een keer zou willen organiseren, leek mij dat toch nog wel leuk om te doen. En dat pakte goed uit, samen met Laura hebben we er een plan voor gemaakt en uiteindelijk met de hulp van veel mensen lukte het om er een leuk weekend van te maken. Ik kijk ik er daarom weer met plezier op terug. Wat we samen hebben bedacht kwam ook allemaal zo uit het hoofd.
Maar met alleen bedenken ben je er niet, je hebt daarna de mensen nodig die het ook werkelijk doen. Bas en Luca waren fantastisch; hoewel ze zelf de jeugd ontgroeid zijn, wisten ze wel precies wat het kamp zo leuk had gemaakt voor henzelf toen ze daar vroeger aan deelnamen als jeugdlid. Ze werkten hard aan het opzetten van twee kampen op het veld, één voor de mini’s en één voor de oudere jeugd met daartussen een stormbaan waarop ze zich allemaal konden uitleven. De hal binnen werd omgetoverd in een kinderdisco om ook de late uurtjes in te vullen. Bas en Luca zijn ook beiden het hele weekend gebleven, een hele opgave met zo’n leger kinderen om je heen. Waar ze het samen niet meer konden redden schoten Willie en Roor te hulp.
De kinderen mochten zelf kiezen of ze één of twee nachtjes bleven slapen. Op vrijdag kwamen de eerste kinderen hun tenten opzetten en was het al snel leuk en gezellig. De eerste spannende activiteit was een zaklampspeurtocht door het dorp waarbij ze aan moesten bellen bij mensen om hun volgende opdracht te krijgen. Rond 22.00 uur waren ze er weer en gingen de mini’s slapen. De oudere jeugd mocht nog even film kijken op het grote scherm in de kantine. Het werd een nachtje “slapen” in een spannende omgeving, het waaide een beetje en de zeilen die wapperden af en toe, wat een spannend geluid gaf wat ze niet thuis konden brengen. Niet iedereen had de slaap uit toen het ontbijt klaarstond en het vervoer voor de dropping er was, want er moest natuurlijk wel gefietst worden.
De oudere jeugd werd met de auto weggebracht naar een droppunt achter Ede, ze moesten 40 kilometer fietsen tot de plek waar ze weer werden opgehaald bij Schaarsbergen, een behoorlijke opgave na zo’n nachtje met weinig slaap. De mini’s gingen op de fiets naar de waterval om daar een waterpistolengevecht te houden, altijd een succes met dat helder stromende water waar je je waterpistool mee kunt vullen.
Bij terugkomst stonden de broodjes knakworst klaar en was de stormbaan opgeblazen waar ze letterlijk op en af stormden. Het zonnetje begon ook te schijnen en zelfs de badkleding kon aan in de meegebrachte zwembadjes. Spannend was die middag ook de lasergame; met speciale geweren in de aanslag werden alle schuilobjecten opgezocht om zelf maar niet geraakt te worden. En natuurlijk kan een kamp niet zonder BBQ. Worstjes, frikandellen en patat, dat smaakt altijd na zo’n intensieve dag! Om het feest compleet te maken ging na de BBQ de kinderdisco aan waar DJ Harry heel veel verzoeknummers heeft gedraaid. Met een kampvuur en lekkere marshmallows werd deze dag afgesloten.
Zondagochtend om 9.00 uur kwamen de ouders de kinderen weer halen en hebben we samen de hele boel in een paar uurtjes weer opgeruimd. Erg leuken fijn dat iedereen hier zo goed bij heeft geholpen! Misschien doen we het volgend jaar toch nog een keer, het is wel heel erg leuk om te doen, en de kinderen komen ook vast weer. Maar eerst even wat slaap inhalen nu… Welterusten!
Leonie en Laura
