Op donderdag 28 juni heeft Last Gear een clinic georganiseerd op de Rock Garden bij Papendal. De Rock Garden is een replica van de Rock Gardens in het London 2012 parcours van de Olympische Spelen. Een unieke kans om dicht bij huis te ervaren hoe gaaf het is om over rotsen te rijden, een obstakel te nemen en een afdaling zoals in de Alpen te rijden. De deelnemers waren heel divers. Nils als jongste deelnemer en Berry als oudste deelnemer.
De training was bedoeld om het rijden over stenen en rotsen te ervaren. Deze ondergrond geeft een extra dimensie ten opzichte van het rijden over bosgrond. Je bent gewend om op paden te rijden, over wortels en af en toe een drop-off te nemen. De extra dimensie van stenen maakt dat je daar toch weer net anders tegenaan kijkt. We hebben het stap voor stap aangepakt.
Hoe zit het met de veiligheid en de voorbereiding?
Zaken als je helm, remmen, balhoofd, schoenen e.d. hebben we eerst nagelopen. Tobias had zich er terdege op voorbereid. De juist wat soepelere fietsschoenen om ook wat te kunnen lopen, een echte mountainbikehelm met betere bescherming voor oren en nek en handschoenen met lange vingers. Zelfs been- en armstukken had hij bij zich. Overigens was dit tijdens de Alpenweek die we net hebben gehad geen overbodige luxe.
De fiets en de banden?
Daarbij merk je dat de huidige wielmaat van 29 inch helpt bij dit soort obstakels. Ook de bandenspanning was hierbij belangrijk. Te zacht maakt dat je een blow out kan hebben als je op een steen stuit en bij te hard heb je te weinig grip. Hier hebben we ook wat mee gespeeld.
Ook de zadelhoogte is erg van belang. We zijn gewend om wat hoger op de fiets te zitten om de juiste krachtoverbrenging te hebben. Echter bij steile passages en scherpe switch backs (haarspeldbochten) is een lagere zadelpositie beter voor de controle en zorg je voor een lager zwaartepunt. Dit laatste maakt je stabieler en maakt dat je minder snel voorover van de fiets valt.
Hoe verliep de clinic?
Eerst op het vlakkere gedeelte van de Rock Garden. De eerste hindernis was een houten obstakel. Eenieder was goed in staat deze te rijden. Vandaar was het door naar het volgende obstakel. Een smal rotsachtig stuk waar je via een kleine opstap op moest komen en met kleine drop-off eraf. Dit vergde wat herhaling om hem helemaal goed te krijgen. Ook hier ging uiteindelijk iedereen goed overheen.
Hiermee waren we toe aan een wat technischere rotspassage in een bocht met wat grotere stenen. Dit bleek toch al wat lastiger. Nils kon de fiets van Tobias lenen en toen ging dit alweer een stuk beter. Na Verschillende keren proberen is het ook hier iedereen gelukt dit deel te doen.
Doordat je in de bocht let op de stenen die je wilt vermijden merk je dat je dus juist hier naartoe gaat. Kijktechniek is erg belangrijk bij dit soort obstakels en passages.
Nu de basistechnieken hoe om te gaan met de stenen stukken geoefend waren, was het tijd voor een stuk afdalen met een tweetal forse drop-offs. Deze afdaling kent een flauwe bocht. Met de hulp van de instructeurs om te zorgen dat de rijders de goede kant opkeken viel dit obstakel uiteindelijk erg mee en kon eenieder hier goed naar beneden.
Hiermee was het tijd om wat te gaan klimmen over de rotspassages. De grotere rotsblokken maken het daarbij erg lastig om te blijven fietsen. Je staat zomaar geparkeerd tussen twee van die rotsblokken. Weer een heel ander stuk techniek waar je goed de balans moet vinden van voor op je zadel om te voorkomen dat je achterover slaat en niet teveel voor op je op fiets om grip op het achterwiel te houden. Floris gaf hierbij het goede voorbeeld.
Vervolgens waren we bovenop de bult bij de meest uitdagende afdaling gekomen. Voordat we deze gingen doen lag er nog een hele steile korte afdaling waarbij je onderaan weer direct moest klimmen. Hier werd wat gekeken en omheen gedraaid. Gaan we die ook doen? Of toch maar niet… Floris had in een eerdere training op de NTFU Kaderdag hier een instructeur al eens lelijk onderuit zien gaan. Dus wat te doen? Maar ja, we waren er dus uiteindelijk heb ik de afdaling toch gedaan en als er dan één schaap over dam is dan volgen er meer. Het leerde ons dat met de goede techniek het uiteindelijk wel meeviel. Het is een kwestie van opbouwen en dit niet direct met volle snelheid te doen. Controle werkt dan beter.
Daarmee was het dan toch echt tijd voor de meest indrukwekkende afdaling in de Rock Garden. Verschillende deelnemers hebben ook deze gedaan en Nils was er niet meer weg te slaan. Hij had ondertussen de fiets van Tobias geleend, omdat hij zelf een lekke band had opgelopen op een van de obstakels. De band toch iets te zacht gehad. Met de fiets van Tobias naam hij ook de uitdagendere middelste route over de stenen naar beneden.
Met dit laatste obstakel hebben we een zeer geslaagde clinic afgerond. Eentje die zeker voor herhaling vatbaar is.
Namens de wedstrijdcommissie, Arjan Kampf.